Kapitał od pewnego już czasu coraz szerszym strumieniem płynie w kierunku franka szwajcarskiego. Jest to widoczne wyraźnie choćby na parze EUR/CHF, gdzie od połowy września widać trend spadkowy. A połączenie silniejszego CHF z bardzo słabym PLN to idealny przepis na wystrzał kursu franka na północ. Okazało się, że ta północ to w zasadzie już bardzo niedaleko od bieguna, ale zamiast prezentu od Mikołaja frankowicze otrzymali praktycznie wyrównanie historycznych rekordowych poziomów sprzed kilku lat (tzw. czarny czwartek, gdy Szwajcarzy przestali bronić pozycji swojej waluty). Na szczęście dla kredytobiorców podwójne wejście powyżej 4,50 zł (ze szczytem poniżej 4,52 zł) było już zbyt drastyczną wspinaczką wysokogórską. Od tego momentu złoty wziął sprawy w swoje ręce i zmusił kurs do zejścia do pierwszej bazy, którą okazało się wsparcie na 4,40 zł. Jeżeli i ono ostatecznie padnie, to możliwy jest zjazd w kierunku 4,33 zł z początku listopada. Przy zrealizowaniu się korekty, oporu możemy poszukać w okolicy 4,44 zł. Dlatego także w tym przypadku ostateczną wędrówką może się okazać wąski trend boczny.